Dziś nie dam rady ……
Niech ktoś inny to zrobi ……
Teraz nie mam czasu, mam ważniejsze rzeczy na głowie ……
Ooo kurczę pomyliłem/łam się to przez ciebie bo gadasz mi o głupotach…..
Ile razy ci mówiłam/łem że gdy pracuje nad projektem nie przeszkadzaj mi …..
Kochanie zrobię to jutro teraz już ciemno…..
Ja zrobiłem to …..  dziś 
Czemu patrzysz się na ulicę a nie na mnie …



Uważność i akceptacja to dwa różne pojęcie ale o innym znaczeniu. Nie przypadkowo podałem przykłady na samym początku tego opracowania gdyż posłużą nam do analizy akceptacji. Jak wiadomo akceptacja to przyjęcie pewnych zachowań czy schematów i obranie ich za coś dobrego. Nie każdy zdaje sobie sprawę że nasze myśli czasem sami akceptujemy niczym komputer zarządzający dużą obsługą zapytań o strony www i często są te te złe myśli. Jesteśmy ludźmi dlatego też popadamy w nieuwagę i zapominamy często o rzeczach  które już wykonaliśmy. Po drugie  akceptujemy rzeczy które nas dręczą tak jak w przykładzie „ Dziś nie dam rady „ akceptujemy w tym momencie swoją bezwładność gdyż wybieramy inna drogę przekazujemy swoje obowiązki komuś innemu nie podejmujemy ryzyka . Każdy inny przykład udowadnia że jesteśmy bardzo słabi podczas wyboru  i zawsze staramy się wybrać czy zaakceptować inną formę ucieczki od kluczowej propozycji. Człowiek  ma swoje ustawienia  zapisane i starannie je przefiltrowuje w każdej sytuacji nawet w takiej która staję się niekorzystna dla niego. O uważności można powiedzieć że jest czymś czego uczymy się przez lata zbierając doświadczenie budujemy w sobie taką bazę stwierdzeń i zachowań i  startujemy z nimi wtedy kiedy sytuacja jest dla nas nie korzystna. Aby poprawić swoją uważność trzeba słuchać swojego wewnętrznego dziecka trzeba nieustannie powracać myślami do młodzieńczych lat życia gdzie odczuwaliśmy wszelkie zmiany i musieliśmy się z nimi zmierzyć . Prawda która jest zawarta w wydarzeniach z przeszłości pozwoli nam otworzyć szeroko oczy na powstały kontekst obrazowej rzeczywistości, pozwoli wychwycić nam te sceny które chcemy ominąć albo zmodyfikować, pozwoli się nam zatrzymać przy nich i dogłębnie je omówić aby zaakceptować to i nie odrzucać tego. Gdy będziemy patrzeć oczami małego dziecka na sytuację którą chcemy ominąć albo co gorsze  spalić zobaczymy w tym czasie siebie stającego w obliczu zagłady mówiącego do nas spróbuj wejść w to zaakceptuj. Wejście w interakcję z samym sobą to jak zaakceptowanie swojej duchowej rzeczywistości przez co stajemy się bardziej uważni. Człowiek który chcę żyć bez uwagi czy akceptacji zatraci w sobie tę cechę małego chłopca, nigdy taki człowiek nie dostrzeże swoich wad ani życiowych nie powodzeń  ani nie zobaczy drugiego człowieka czekającego tylko aby wysłuchał go ktoś.  Typem osoby która przedstawia siebie jako osobę bez wszelakich nieszczęść tylko szukającej własnego szczęścia to osoba egoistyczna ze schematem narcystycznym.  Uważność nas ludzi nie raz jest wystawiana na próbę wtedy za wszelką cenę chcemy od tego uciec , nie podejmujemy żadnych kroków gdyż w myślach tworzymy co ktoś pomyśli o nas za dwa dni lub za miesiąc. Właśnie spojrzenie za siebie czyli spoglądanie  w przeszłość i patrzenie na przyszłość i przypominanie sobie wewnętrznych niepowiedzeń czy krzywdzących słów powoduje w nas destrukcję uważności w chwili obecnej . Staramy się podjąć decyzję na podstawie swoich doświadczeń z przyszłości  zapominając o teraźniejszości o tym co dzieje się w aktualnym momencie. Przyjmując aktualną sytuację i akceptując ją  uczy ona nas wtenczas prawidłowego reagowania na najtrudniejsze życiowe zdarzenia w życiu. Podejmowanie ryzyka to słowo które nie pasuje tutaj jednak można podkreślić wagę akceptacji jako wagę podjęcia próby czy ryzyka lecz trzeba mieć świadomość że nie walczymy ze swoimi słabościami a dostosowujemy się do aktualnych warunków sytuacji niekorzystnej dla nas bez uruchamiania systemów obronnych czy nawet ucieczki. Sytuację złe które nas dotykają i zaczynają rujnować nasz system obronny i destruktywnie pokazując nam że jesteśmy beznadziejni w niektórych sprawach czy rzeczach to sytuację które mają nas nauczyć reagowania na nie czyli przyjmowania postawy stoicyzmu. Nie raz każdemu coś się złego zdarzy i jestem przekonany że jako przykład podany na samej górze mówimy „ Ooo kurczę pomyliłem/łam się to przez ciebie bo gadasz mi o głupotach” a nie raz te słowa padają nie w pracy  a przykładowo w domu do swojego dziecka. Rozstrzygnięcie życia prywatnego od zawodowego dla niektórych ludzi jest bardzo trudne ponieważ nie widzą teraźniejszości lecz patrzą już na przyszłość że na koncie bankowym wzrośnie 20 tys. złotych albo że kupię za 3-mce nowe auto. Niestety ci właśnie ludzie tracą w sobie wewnętrzne dziecko i niszczą nie tylko samego siebie lecz ludzi wokół siebie. 
Bazując tylko na swoim doświadczeniu i przeżytych historii wiem że nie raz straciłem swoją uważność i akceptację o której tutaj piszę  ponieważ ja już w danym momencie wybiegałem w przyszłość nie zauważając osoby będącej tu i teraz. Traciłem wiarę i  siłę życiową  do nawiązywania relacji między ludzkich  a swoje nieszczęścia  próbowałem odsunąć zapomnieć i iść dalej nie ucząc się na nich tylko postępować jak nauczyciel czyli wystawić sobie ocenę niedostateczną i krytykować się bezustannie  nad swoim losem że jestem do niczego . Zgodnie z tym co napisałem dawno bym już umarł z tego powodu lecz  spotkanie się z rzeczywistością i doświadczenie realnych sytuacji losowych krzywdzących dla mnie podniosło moją ocenę i teraz patrząc na jakąś swoją wadę czy złe użycie słów nie krytykuję się lecz wyciągam pewne wnioski jak postąpić z tym czy z tamtym. Niestety ale w moim dzieciństwie zabrakło tej życiowej otuchy taty która pokazała by mi siłę walki, nieustanną osobę która wpaja mi cechy odwagi jest moja mama chociaż nie raz zbyt mocno naciska to staram się ja zrozumieć lecz nigdy nie krytykuję jej racji . Zagubienie własnego wewnętrznego dziecka to ciężka droga życia, poznając siebie poprzez terapie z Panią Małgorzatą zauważyłem  to właśnie dziecko które od lat jest zaniedbane, oszukane i skrzywdzone. Rozmowa z samym sobą to jak rozmową właśnie z małym chłopcem i doświadczenie odczuwania uczuć takich jak on. Akceptacja nawet najdrobniejszych złych chwil to cenna nauka dla każdego nie tylko dla mnie ale dla wszystkich ludzi to wyciągniecie odpowiednich wniosków. Pamiętać trzeba o tym że nie wolno się poddawać w dążeniu do bycia otwartym , każda sekunda życia  liczy się dla nas i jest niepowtarzalną chwilą przez którą dostrzegamy wszelkie emocję .

Niebezpieczna Prędkość To Wcale Nie Definicja Szybkiej Jazdy Na Rowerze Czy Wariackiej Jazdy Samochodem Osobowym Czy Jakimkolwiek Pojazdem Mechanicznym. Zabójcza Czy Też Niebezpieczna Prędkość Odnosi Się Do Życia Do Naszego Tempa . Wiele Razy Zadaje Sobie Pytanie Po Co Tak Biegniemy Uparcie Do Naszych Celów Do Czegoś Czasem Co Nie Jest Nam Potrzebne Do Szczęścia To Jest Właśnie Ta Niebezpieczna Prędkość Gdy Zaczynamy Myśleć O Czymś Upragnionym O Czymś Co Bardzo Nagle Chcemy Teraz Mieć Przy Sobie I Tylko Dla Siebie. Zadawałem Sobie To Pytanie Wiele Razy I Ciężko Było Znaleźć Mi Odpowiedzieć Lecz Każdy Z Nas Ma W Sobie Taką Motoryczną Siłę Która Go Napędza Na Te Ciekawostki, Pożądania Czy Marzenia. Najważniejsze Aby Nie Popaść W Tą Szaleńczą Pogoń Bo Może Nas To Zgubić. Seria Zdarzeń W Życiu Zmusza Nas Do Nieustannego Podejmowania Decyzji Co Skutkuje Zapętleniem Się W Biegu I Zablokowaniem Się Na Wydarzenia Które Mogłoby Zmienić Nasze Życie Czy Plany. Prędkość A Bardziej Nasze Życie W Nieustannym Zabieganiu Powoduje Destrukcję Naszych Planów I Marzeń Nie Umiemy Ich Już Kontrolować Ani Myśleć O Nich Ponieważ Tempo Które Nadaliśmy Swojemu Życiu Jest Skupione Wokół Rzeczy Teraźniejszych Czy Jakby To Nazwać Nowocześniej , Na Rzeczach Ważniejszych. Każdy Z Nas Posiada Rzeczy Ważne I Mniej Ważne Jak To Wyważyć Aby Te Rzeczy Były Równe Sobie, Hmm…. Ciężkie Jest To Zadanie Dla Ludzie Którzy Są Zaślepieni Rządzą Pieniędzy Czy Władzy Ale Dla Nas Prostych Ludzi Też Może To Zadanie W Pewnym Etapie Życia Przysporzyć Trudności. Wynik To Działanie Według Planów Czy Działań , Tak Jak Wynik Jest Matematycznych Działaniem Na Liczbach Tak Powinniśmy I My Dokonywać Wyborów Ale Kierując Się Nie Popędem Świata Czy Swoim Upodobaniem Ale Swoim Rozumem. Jesteśmy Ludźmi Wolnymi , Nie Chodzimy Z Napisem Na Czole Że Jestem Niewolnikiem Świata , Stworzeni Jesteśmy Tylko Dla Życia Po Śmierci Której Nie Unikniemy, Lecz Balansując Na Ciągłej Krawędzi Życia W Niebezpiecznej Prędkości Nasz Umysł Już Umiera Na Tym Świecie. Liczby I Znaki I Inne Opisy Wykazują Że Nie Umiemy Ich Zapamiętać Ponieważ Kierunek Naszego Umysłu Został Zaburzony I Nie Umiemy Skupić Się Na Jednym Nurcie Stąd Chaotyczność Naszego Życia Nie Patrzymy Dzisiejszego Dnia Lecz Patrzymy Już Kolejnego I Kolejnego A Czasem Już Wybiegamy Nawet W Lata Zapominając O Dzisiejszym Dniu. Nie Mówię Że Wybieganie W Przyszłość Jest Złe Bo Marzenia Też Są Wybieganiem W Przyszłość Lecz Są Kierowane Prosto Z Serca Z Naszego Dobrego Umysłu, Natomiast Wybieganie W Przyszłość Kierując Się Pazernością Czasu Nie Jest Dobrym Sposobem . Najgorsze Że W Tym Wszystkim Człowiek Zatraca Wiarę I Miłość. Z Przykrością Obserwuje Świat Który Czasem W Ludziach Zatraca Sens Życia Ponieważ Biegnący Czas Pokazuje Nowe Strefy Komfortu Bez Żadnych Barier Czy Zabezpieczeń A Przede Wszystkim Bez Żadnych Obowiązków. Ludzie Którzy Pozbawiają Się Marzeń Z Serca A Pragną Jedynie Żyć Materialnie Są Jak Wilki Ponieważ Nieustanne Czyhają Aż Coś Się Wydarzy Gdzie Będzie Można Zyskać Na Nieszczęściu U Innych Ludzi. Pożeracze Dobrych Myśli Działają Na Człowieka Bardzo Destruktywnie Ponieważ Doszczętnie Tworzą W Ludziach Obraz Człowieka Żądnego Doznawania Przyjemności, Życia Bez Patrzenia Na Perspektywy Dnia Codziennego Najważniejsze Aby To Co Robię Przynosiło Jemu Czy Jej Korzyści Czy Satysfakcje. Zawsze Patrząc Na Ludzi Którzy Cieszą Się Z Tego Że Wygrali Coś Albo Dostaną Premie , Budzi We Mnie Nieco Odrazy Bo Ludzie Dbają O To Aby Zadowolić Samego Siebie Zapominając O Całym Świecie. Ludzie Którzy Pragnący Bezpośredniego Skorzystania Z Przyjemności Z Życia Które Wygrywa Nie Patrząc Na Konflikty Przynosi Jemu Czy Jej Odpowiednie Spełnienie Jednak Jest Ono Znikome. Zatracanie W Życiu Ważnych Celów Tworzy W Ludziach Obraz Fałszywego Życia W Szczęściu Ponieważ Dokonywane Przez Ludzi Wybory Są Kierowane Z Ich Wewnętrznych Potrzeb Myśli. Życie Z Bardzo Wysokim Tempem Standardów Wprowadza Człowieka W Stan Uśpienia Co Wpływa Negatywnie . Każdy Przyśpieszony Czas Na Dokonanie Decyzji Tylko I Wyłącznie Korzystnej Dla Siebie Jest Wyborem Dokonanym Nie Świadomie Ponieważ Działamy Na Granicach Prędkości Naszego Myślenia Mózgu. Wprowadzenie Granic Między Myślą A Postanowieniem Decyzji Jest Słuszną Alternatywą Do Przeciw Działania Niebezpiecznej Prędkości W Życiu . Niestety Ale Mało Ludzi Stosuję Tę Praktykę , Często Po Długich Latach Odczuwają Brak Prawdziwego Życia Lecz Na Poprawę Jest Już Za Późno. Myślenie Tylko I Wyłącznie O Swoich Potrzebach Czyli Zapędach W Przeszłość Powoduje Brak Rozumienia Drugiego Człowieka. Jaźń Czyli Widzenie Prawidłowych Aspektów Potrzeb Innych Ludzi Wokół Nas To Podstawowa Psychologiczna Tajemnica Każdego Człowieka Ukryta W Samym Sercu . Niestety Tę Podstawową Prawdę Sami Zatajamy W Sobie Dążąc Do Swojego Zadowolenia . Myślę Że Niebezpieczne Myśli Są Jak Prędkość Nie Warto Ich Wyprzedzać Zanim Nie Dojdziemy Do Nich.

Zabójca myśli to wszystko co nas rozprasza , to każda najmniejsza cząstka w naszym mózgu która przepływa przez neurony, to każda scena ze wspomnień którą chcielibyśmy wymazać z naszej pamięci. Zabójcze myśli pojawią się wtedy gdy za wszelką cenę próbujemy o nich zapomnieć . Gdy o czymś intensywnie zaczynamy myśleć stajemy przed ważnym wyborem czy ta myśl jest nam w danym momencie potrzebna. Niestety ale większości ulegamy swoim słabym myślom i podążamy za nim i co raz bardziej pochłonięci złymi myślami stajemy się słabi na nasze doznania. Zaczynami być rządni tych myśli stąd obieramy inną ścieżkę od bazowej taką którą nazywamy leśną, gdyż jest ona u wejściu do lasu łatwa i piękna lecz zagłębiając się dalej ta leśna droga staję się być kręta, zawiła, porośnięta różną roślinnością, czasem kłująca , czasem jest bagienna, czasem brak na niej już światła zaczyna być mroczniej i coraz to mniej bezpieczniej , zaczynamy słyszeć inne głosy czujemy obecność kogoś kto nie jest dobry. Błądząc po takiej ścieżce trudno z niej zawrócić a tym bardziej cofnąć się gdyż nasz umysł już w tym momencie jest zaplątany. Działające myśli w naszych umysłach zabijają te bezpieczne myśli o których chcielibyśmy myśleć. Bezwzględni zabójcy naszych myśli to wyobraźnia, fascynacja, chęci zemsty , myśli samobójcze a nawet gwałt. Wszystkie aspekty które zaburzają nasze doskonałe myślenie tworzymy sami w sobie podczas słabości naszego ciała czy mózgu , niestety ale pierwszoplanową grę odgrywają tutaj odczucia, historię z przeszłości i sytuację teraźniejsze lub chwilowe. Człowiek nawet mocno stąpający po ziemi może ulec zaślepieniu swoimi myślami i uznać że to bezpieczne , o ile uzna że są one bezpieczne jest chroniony swoją wrażliwością i mimo złych myśli może z tym żyć , przypadek pogarsza się jeśli uzna je za bezwzględną potrzebę zrobienia tego o czym myśli . Staje się wtedy to ochotą i zaproszeniem swojego mózgu i ciała do wykonania czegoś złego wszystko dla sprawienia sobie przyjemności ponieważ są one bezpieczne, tak właśnie rodzi się morderca. Z myśli naszych wychodzą fałsze i rodzą się pierwsi zabójcy . Nad bezpieczeństwem myśli czuwa jedynie wrażliwość człowieka i wstręt duszy do złego. Człowiek nie liczy się z konsekwencjami po wykonaniu czynu ponieważ jego umysł potwierdza że jest to bezpieczne i nie bolesne. Wielu ludzi dopiero po długim czasie po dokonaniu aktu zbrodniczego zauważa swoją niedoskonałość ponieważ myśli wtedy ustają nie może już sprawić im przyjemności więc odchodzą i wtenczas przychodzi skrucha i ból chociaż nie u każdego . Niektórzy zbrodniarze do dziś żyją z myślami że popełnienie czegoś złego nie jest złem żyją tą nienawiścią i czerpią nadal satysfakcję z tego co dokonali i z tego co jeszcze może dokonają. Za pewne każdy z nas się zastanawiał czy istnieje metodą leczenia takich zabójczych myśli , czy one ustają samoczynnie ?W swoim życiu słyszałem może nie dużo historii o ludzkich tragediach ale wiem na pewno że aby uleczyć zabójcze myśli nie wystarczy tylko i wyłącznie czas dla takiego oprawcy on potrzebuje wyciszenia i rozmowy z osobą która doda mu te dobre myśli a nie będzie go krytykować . Ciężko określić kim mogłaby być taka osoba w dzisiejszych czasach istnieją psychologowie od trudnych wyroków mogą oni naprowadzić takiego człowieka na dobre tory. Jednakże nie zapominajmy z kim mamy do czynienia i trzeba mieć w zapasie koło ratunkowe jeżeli zawiodą powyższe metody. Metody wyciszenia i rozmów mogą być przydatne ale nie zawsze skuteczne, takim kołem ratunkowym które może się przydać jest wysiłek. Jeżeli pozwolimy oprawcy przedstawić akt zbrodni w bezpieczny sposób tym samym dawkując mu dobre myśli ale poddając go satysfakcji ze zrobienia wysiłku ciała i mózgu np. codziennym biegiem , boksem czy nawet codziennym uczeniem się śpiewu możemy wyuczyć w nim ze to właśnie jest jak morderstwo ale legalne. Mózg po przeanalizowaniu informacji stwierdzi że są one bezpieczne a sam oprawca zacznie czuć z tego satysfakcję.Gorszym typem jest oprawca żyjący z nienawiścią np. takim zbrodniarzem w historii był Adolf Hitler , niestety ale ciężko znaleźć tutaj dobrą szkołę do wyćwiczenia u niego dobrych nawyków bo to jest jak uczenia dziecka od małego chodzenia , mówienia i jedzenia. Można byłoby tutaj zastosować odwrotność tezy zbrodniarza „zabójstwo mnie uszczęśliwia i każda krzywda ludzka mnie podnieca” czyli określić mu czym jest szczęście ukazać mu szczęśliwość w innej formie jako życie, posiadania rodziny czy nawet super ofertę pracy z jego umiejętnościami , drugim słowem jest podniecenie można ukazać mu podniecenie w innej postaci , przecież można podniecić się nie tylko z powodu nagości czy uprawiania seksu ale można podniecić się emocjonalnie w kinie , jedząc swoje ulubione lody czy jadać z szybką prędkością. Jeżeli spróbujemy ukazać takimi człowiekowi inną koncepcję od niego możemy w połowie być pewni że jego myśli faktycznie mogą zmienić kierunek na lepsze tory , każdy z nas pragnie zmian lecz nie każdy je stosuje. Nie zapominajmy o anonimowych sieciowych zabójcach którzy czyhają na swoją ofiarę na czatach, w mediach społecznościowych a nawet na portalach randkowych. Osoby które potocznie nazywamy hakerami czy złodziejami lubią zabić nasz czas ale przy tym przekonać do siebie. Tworzą w nas swój idealny rysopis i zarys swojej osobowości abyśmy w nią lub niego uwierzyli a gdy zdajemy sobie już tuż po spotkaniu w realnym świecie albo nawet poprzez krótką rozmowę video , sprawę że dana osoba nie jest taka jak się opisywała że odbiega od tego rysopisu zapamiętanego w naszym mózgu to niestety jest już za późno by uciec. Niektórzy z nich zaczynają nas osaczać, szantażować a nawet nachodzić czy śledzić. Jednak coś co jest najgorsze to jeśli dany atakowany człowiek dokona czynu nie odwracalnego np. zabójstwa. W sieci powinniśmy się obawiać każdego nawet kogoś kto chcę tylko popisać z nami na luźne tematy bo każdy z nich pragnie zabić nasze myśli. Dany taki człowiek z początku będzie nas przekonywał do swoich tematów, dystansował się od nas ale po niedługim czasie zmienia front uprzywilejowania i zaczyna co raz bardziej narzucać się nam. I od zwykłej rozmowy zaczyna tworzyć się scenariusz filmowy osoba pragnie nas coraz mocniej poznać , zaczyna zadawać niewygodne dla nas pytania, pytać o sprawy prywatne i prowadzony styl życia. Z początku wszystko wygląda jak normalna rozmowa lecz gdy już dana osoba wnika co raz bardziej w nasze życie nie odczuwamy już zagrożenia również tak jak ona chcemy się umówić na prawdziwe spotkanie. To jest ten moment zwany przeze mnie zabójcą myśli ponieważ wstrzyknął tej człowiek nam odpowiednią dawkę zatrucia naszego umysłu to tak jakbyśmy byli na silnych narkotykach. Wszelkie uzależniania działają podobnie jak człowiek który przymila się do nas by ostatecznie nas zabić pod przykrywką wolności. Lecz temat uzależnień jest bardzo rozległym tematem o którym wkrótce napiszę , aktualnie skupmy się na zabójcy umysłu który jest problem w nas ale także problemem w sieci. Specjalnie użyłem tutaj słów że zabójcą myśli jesteśmy my sami ponieważ jak już wspominałem wcześniej zatruwamy umysł brudnymi myślami które w danym momencie nie są nam do niczego potrzebne, zamartwiamy się o rzeczy które nie są w tej chwili ważne. W naszym umyśle wtenczas powstaje mocny mętlik a każda myśl walczy o swoją pozycję i taki człowiek przechodzi w stan bezczynności i beznadziei ponieważ czuje się mocno skołowany.Zabójca myśli to bardzo poważny problem ludzi przez który cierpią oraz przez innych ludzi cierpiących. Gdybyśmy umieli czytać ludziom w myślach stalibyśmy się niemalże osobami bez mózgu ponieważ bylibyśmy tak skatowani ich cierpieniami że nie moglibyśmy w stanie myśleć o osobie. Zamiast pomyśleć o czymś pożytecznym trawilibyśmy się cudzymi myślami a to nie jest zdrowe. Dlatego właśnie sami tworzymy te brudne myśli i nimi się zajmujemy przez dłuższą chwilę co pogarsza nasz stan zdrowia psychicznego ale także zdrowia życiowego sił witalnych i chęci do zmian w życiu. Człowiek który nieustannie zadręcza się swoimi myślami szybko staję się zabójca swoich własnych myśli zamiast trzymać dystans czy ustalać granicę swoim myślom aby nie wchodziły za daleko w nasze wspomnienia to pozwala im co raz mocniej zagłębiać się co doprowadza do zagłady. Niestety ale człowiek sam szkodzi sobie lecz według mnie najgorszym typem jest wariant drugi gdzie to nas zadręczają problemami i osaczają nasza osobę opowieściami abyśmy się czuli winni temu że jej lub jego historia życia była kiepska.Myślę o tym że nie warto tracić czasu na umartwianie się każdemu kto tak żyję radził bym zmianę stylu myślenia i zadbanie o swoje życiowe psychiczne życie. Ustal granicę aby myśli nie wkroczyły jak złodzieje w nocy.